Αντίστροφη μέτρηση

Άρχισαν να μετράνε αντίστροφα οι 100 μέρες που έθεσε ο κ. Παπανδρέου σαν πρώτη φάση του κυβερνητικού του έργου. Αλλαγές παντού. Στα ονόματα των υπουργείων, στους ίδιους τους υπουργικούς θώκους και κυρίως στην νοοτροπία ή καλύτερα στον αέρα της νέας κυβέρνησης. Βλέποντας όλες αυτές τις θετικές εξελίξεις όπως σταδιακή αύξηση του ποσοστού του ΑΕΠ στην παιδεία και την έρευνα τις περιβαλλοντικές ανησυχίες και την ανοιχτή επικοινωνία της κυβέρνησης με τον πολίτη μέσω του opengov.gr δεν μπορώ παρά να εστιάσω σε δύο πράγματα που μου έκαναν πολύ αρνητική εντύπωση. Πρωτίστος αν θέλεις να ξεφύγεις από το παρελθόν της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και να χαράξεις νέα πορεία δεν μπορείς να υιοθετείς τις πρακτικές της. Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα σωθεί ο πλανήτης και το περιβάλλον αν ο Πρωθυπουργός και μια ντουζίνα υπουργοί οδηγούν το Prius. Στο τέλος θα τους καταγγείλουν και για διαφήμιση. Όλα αυτά είναι δουλεία των image makers που δουλεύουν στο πλευρό του Πρωθυπουργού όπως δούλευαν και για τον κ. Καραμανλη(όλοι θυμόμαστε το τζακετ στους 40 βαθμούς κελσίου καθώς έβγαινε να πολεμήσει της φωτιές της Ηλείας). Τέτοιες πρακτικές δεν έχει ανάγκη ο τόπος. Το άλλο που μου κουδουνίζει στα αυτιά ειναι η φράση "μηδενική ανοχή", κύριο σλόγκαν του κ. Καραμανλή σε 3 εκλογικούς αγώνες. Την φράση αυτή πιστεύω ότι την έχουμε συνδέσει υποσυνείδητα με λέξεις όπως σκάνδαλα, Siemens, ροζ DVD και άλλα. Οπότε είναι τελείως άστοχο να χρησιμοποιείται και από την επόμενη κυβέρνηση εκτός αν ουσιαστικά δεν έχει καμία όρεξη να αλλάξει τίποτα σε βάθος και να συνεχίσει ληστρικά να πίνει το αίμαι του εργαζόμενου(συνήθως η συνέχεια είναι ψήφισε ΚΚΕ) όπως γίνεται τόσα χρόνια-και δεν εννοώ μόνο τα χρόνια 2004 με 2009.

COSCO(τας????)

Απλώς ένα συνειρμός είναι... Αλλά ότι η υπόθεση μυρίζει σκάνδαλο μυρίζει. Θα μου πείς: το άρχισε η τωρινή κυβέρνηση; Αυτή η ερώτηση κάτι μου θυμίζει(Βατοπέδι Siemens κτλ..). Δεν υπάρχει κάτι που να με εκνευρίζει περισσότερα από κάποιον που πάει να αποποιηθεί τις ευθύνες του. Αυτό λέγεται θρασυδειλία γιατί από τη μία το κάνεις το ατόπημα και από την άλλη δεν έχεις τα κότσια να πάρεις τις ευθύνες σου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση πρέπει η καινούργια υπουργός κα. Κατσέλη να υψώσει το ανάστημά της, να πάρει την ευθύνη πάνω της και να σημειώσει την πρώτη νίκη της κυβέρνησης ή την πρώτη ήττα της. Το κυριότερο σημείο πιστεύω είναι να δώσει στους Κινέζους να καταλάβουν ότι ο λιμένας δεν είναι τσιφλίκι τους και ότι πάντα θα υπάρχουν πιέσεις σε αντιλαϊκές αποφάσεις. Τώρα για τις λεπτομέρειες δεν μπορώ να αναλύσω κάτι περεταίρω καθώς δεν επαφίεται στο εύρος της ειδικότητάς μου. Ας δούμε και την αστεία πλευρά του θέματος. Μέσα σε όλη την αναμπουμπούλα ο κ. Μίχαλος εξέδωσε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά των λιμενεργατών φοβούμενος την "άδικη" καταστροφή του πολυτελούς αυτοκινήτου του. Για το αυτοκίνητό του φοβάται ο αθεόφοβος καθώς για την σωματική του ακεραιότητα έχει ήδη μπράβους ανάλογου αναστήματος. Και ένα στατιστικό: μέσα σε 25 μόλις αναρτήσεις ο Μίχαλος βρίσκεται σε 2 και συνεχίζει keep it up bro!

Άντε και του χρόνου...

Μια εικόνα χίλιες λέξεις. Ο Γιώργος Παπανδρέου πήρε την πολυαναμενόμενη λαϊκή εντολή στις 4 Οκτώβρη με μια ηχηρή νίκη, 10 μονάδες και 160 βουλευτές είναι αρκετοί για να δώσουν στον νυν πρωθυπουργό την δυνατότητα να κινηθεί και να αλλάξει όλα αυτά που θέλει και έχει δηλώσει. Το στοίχημα είναι όμως διαφορετικό. Η οικονομική κατάσταση των πολιτών δεν αφήνει περιθώρια για λάθη ή πειραματισμούς και κυρίως για νέα σκάνδαλα. Κανείς δεν θέλει να δει νέες φορολογίες, νέα υποβάθμιση της ποιότητας ζωής του και κυρίως δεν θέλει από τον κ. Παπανδρέου ένα dejavu της ανικανότητας του πρώην πρωθυπουργού. Αν δεν κερδίθεί αυτό είναι πολυ πιθανόν να οδηγηθούμε σε νέες εκλογές μέσα σε ένα εξάμηνο με ασαφές πολιτικό σκηνικό. Ας ελπίσουμε ότι από τη στιγμή που θα συσταθεί κυβέρνηση το πρόγραμμα των 100 ημερών του ΠΑΣΟΚ να σταθεί αρκετό για να ανταπεξέλθει σε όλη αυτή την πιεση και να μην είμαστε τελικά η γενιά που θα ζήσει χειρότερα από τις προηγούμενες. Σε ένα καλύτερο αύριο χωρίς κινδύνους και ανασφάλειες.